niet voor mezelf, maar
voor een LTO Noord-lid en dorpsgenoot. Het was een zaak die bijna 2 jaar liep.
Wat was het geval. Bij een
bezoek van een ambtenaar van de RUD (Regionale Uitvoerings Dienst) was het mis
gegaan. Op zekere dag liep de man in kwestie op zijn erf, toen er plots een
auto het pad op kwam, die de eigenaar van het pand bijna omver reed. Deze
schrok enorm en toen de handhaver uit zijn auto stapte, ging de agrariër verhaal
halen en niet alleen dat, maar er is wat getrokken en geduwd. Toen hij me dit
vertelde, heb ik toegezegd hem bij te staan. Destijds was ik bij de
voorloper van de RUD, de Milieudienst Westfriesland, bestuurlijk betrokken. Ik
heb toen als lid van het Dagelijks Bestuur, samen met de directie en de
afdeling Handhaving de erfbetredingregels opgesteld. Ik vond dat ik als
agrariër het best kon putten uit de praktijk. Daar hoorde deze manier van
erfbetreding in elk geval niet bij.Ik heb geprobeerd om
richting de RUD een rechtszaak te voorkomen door het bij het hoofd Handhaving op
te nemen voor het LTO Noord-lid. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat de
erfbetreding bepaald niet volgens de regels is gegaan.Ik kon wel merken dat ze
het hoog opnamen, omdat je van handhavers af moet blijven ondanks het feit dat
hij zijn komst niet had aangekondigd, wat volgens afspraak had moeten gebeuren.
Toch had ik het gevoel dat
ze er nog een keer naar zouden kijken. We hebben er tijden niets van gehoord.
Tot er een telefoontje kwam van het LTO Noord-lid dat er een civiele procedure was aangespannen. De
dagvaarding kwam 5 dagen (op een zondagochtend) vóór de rechtszaak in Alkmaar.
Ik heb nog voorgesteld om een andere datum te zoeken. Maar het echtpaar was er
ondertussen helemaal klaar mee en wilde niet langer wachten. Ik had nog wel
informatie opgehaald bij het Informatiecentrum van LTO Noord om eventueel een
jurist, die ons bij zou kunnen staan, in te schakelen. Maar de tijd was te kort. Toen hebben we samen
een pleitnotitie opgesteld om duidelijk te maken hoe één en ander gegaan was. Bij de rechtbank
aangekomen, heeft dat ons geholpen. De tegenpartij had een schade geëist van
ongeveer € 4.000,- en had dat onderbouwd. Maar de rechter ging daar niet in
mee.Ons LTO Noord-lid werd wel
schuldig bevonden en de officier van justitie eiste € 200,- en een proeftijd
van 2 jaar. De rechter maakte daar als
een soort Salomonsoordeel € 300,- en een proeftijd van 1 jaar van.
Op de terugweg hebben we over de uitspraak gesproken en we besloten
niet in hoger beroep te gaan. Want ze waren ondanks de uitspraak blij dat er
een streep onder gezet kon worden. En dat was belangrijk voor o.a. hun
nachtrust. Een paar dagen later hebben ze een bos bloemen laten bezorgen als
dank voor de steun. Dat hoefde natuurlijk niet, maar ik hield er een goed
gevoel van over en weer een ervaring rijker.
