Agrariërs en het hoogheemraadschap

Onlangs werd ik uitgenodigd door het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier om mee te werken aan een cursus om medewerkers van de buitendienst beter voor te bereiden om te communiceren met agrariërs.

Waarom met agrariërs? Omdat de meeste sloten door of langs hun percelen lopen. Men vond het belangrijk om eens te horen van iemand uit de praktijk hoe een boodschap overkomt als men op pad gaat voor een verbetering/verandering van de waterafvoer.
Ik heb daar een paar onderwerpen besproken die hen kon helpen.

Eén ervan was, dat het hun opviel dat het in een gesprek het meestal al gauw ging over geld. Ik heb gezegd dat het niet zo vreemd is en dat agrariërs niet verschillen met de niet-agrariërs in het gebied.

Er zijn drie mogelijkheden:

1. Als HHNK met een voorstel komt waar ze geen last van hebben, dan is het altijd goed.
2. Is dat wel het geval, dan kijken ze of ze er zelf voordeel van hebben en dan is er meestal  niets aan de hand.
3. Is er nadeel  te verwachten, dan vraagt de betrokken agrariër zich af: hoeveel last heb ik ervan en wat staat er tegenover.

Bij het laatste kom je in een fase waarin je probeert er met elkaar uit te komen.
We zijn daar verder niet op doorgegaan, maar ik kon merken dat ze die kant van de zaak nu anders gaan bekijken.

Ook heb ik naar voren gebracht dat men altijd even moet bellen om een afspraak te maken. Dan kan de betrokkene zich voorbereiden en tijd vrijmaken om je te woord te staan. Daarna kun je samen even ter plekke kijken om een goed beeld te krijgen van de uit te voeren werkzaamheden.

Ik heb aangegeven dat ze de agrariërs moeten zien als een partner, want een goede verstandhouding is van belang. Tenslotte is iedereen gebaat bij een goede waterhuishouding!